Fascination About بیماری لوپوس یا
رنگ پریدگی یا کبود شدن انگشتان یا پاها از سرما یا استرس؛التهاب بافت ریه و آسیب وارده بر قفسه سینه باعث می‌شوند که تنفس برای افراد مبتلا به مریضی لوپوس کاری دشوار باشد. این افراد از تنگی نفس رنج می‌برند.
فردی که در خانواده او سابقه ابتلا به لوپوس وجود نداشته است؛ اما بیماری های خود ایمنی دیگر در خانواده او وجود داشته، هم ممکن است مبتلا شود.
بیماری لوپوس با کمک داروهای مختلفی قابل درمان است. البته شدت التهاب و تورم در بافت‌های برخی بیماران باعث مرگ آنها می‌شود. در ادامه به روش‌های درمانی این بیماری می‌پردازیم.
جدا از مصرف دارو، راه های زیر به کم کردن درد یا کاهش خطر عود بیماری کمک می کند:
کلیه ها اندام هایی هستند که بیشتر تحت تأثیر عوارض بیماری لوپوس قرار می گیرند. التهاب طولانی مدت در کلیه ها باعث آسیب رسیدن به آن ها می شود. اگر این التهابات بیش از حد در این تشخیص بیماری لوپوس از روی ازمایش خون اندام ها باقی بمانند و درمان نشوند، کلیه ها شروع به از دست دادن عملکردشان می کنند.
به جز آسیب دیدن پوست بیماری لوپوس می‌تواند باعث ملتهب شدن و یا آسیب دیدن مفاصل، ماهیچه‌ها، غشاء درونی یا اطراف ریه، قلب کلیه و مغز شود
همچنین ممکن است به عنوان درمانی طولانی مدت برای دیگر مشکلاتی نظیر التهاب کلیه یا مشکلات حاد خونی مورد استفاده قرار بگیرد.
بی اشتهایی ناشی از مشکلات گوارشی باعث تغییر در رژیم غذایی افراد و کاهش وزن آنها خواهد شد.
عوارض جانبی آنها ناراحتی معده و به ندرت آسیب به شبکیه چشم خواهد بود. هنگام مصرف این داروها معاینه منظم چشم توصیه می‌شود.
این درد قفسه سینه با نفس عمیق، سرفه، عطسه یا خنده بدتر می‌شود و به همین دلیل فرد ممکن است تنگی نفس دائمی داشته باشد.
تمام داروها دارای عوارض جانبی بالقوه ای هستند و شما و پزشک تان باید خطر اثرات جانبی را با توجه به کنترل علائم خود متعادل کنید. گاهی اوقات این ممکن است به معنی مصرف داروهای اضافی برای محافظت در برابر دیگر عوارض جانبی باشد.
دانشمندان بعضی از ژن های خاصی را شناسایی کرده اند که در پیشرفت لوپوس نقش دارند؛ اما امروزه شواهد کافی مبنی بر اینکه خود ژن ها باعث بیماری می شوند، وجود ندارد.
عوامل ژنتیکی توضیح می دهند که چرا افراد زیر، در معرض خطر ابتلا به لوپوس هستند: